Toomaj - Heroshima Verse1: با خودم می‌کِشمت من تا هرجا که میرم انگار عمل طناب دارم، الیافیه قلب ضربانِ کوه سنگی، رستاخیزِ من انقدر رقیقم می‌کنی تا تو رپ جاری بشم سر پایینه؟ نه، میکنی شجاع‌ترم جوری نظامو میزنم که جوونیم خدا زدم راحت انتخاب کن، مقصدِ دو راه منم ولی تو انتظار رسیدنت کُما زدم بیدار میشم تویی، می‌خوابم تویی دلیل کشیدن، دلیل ترک سیگارم تویی می‌تونی آروم‌ترین وحشی یا بیتابم کنی یه صفحه‌ی سفید رو نقطه‌ی سیاهم شدی حسِ غریبی که تو تموم شعرام حضورت مثل روحِ تو تن آدما شاید دروغه چکار می‌کنه صِدام با تو، با من سکوتت انگار وقتی تو جلومی یه بازنده تومه پابندش خوبه، روشنی آینده توشه رفیق استثناً این تناقض سازنده بوده تلخ ولی شیرینی وسطِ فالم می‌کوبه مَه رو هم تند، دو تا خالم میزونه Chorus: شینِ عشق نباشه دنیا رو بالا میارم ی بده امانمو ببر ، چه ایمانی دارم میم مرگ رو بگیری از رگ مایه می‌ذارم آ رو بگیر از ماه، خودم میشم شبت، می‌تابم Verse2: رفتم تو عمیق‌ترین حفره‌های دلت تاریک نبود، حتی رسید توش ستاره بهم شاید تو منبعی شاید میدی تو نور به خالقت اگه بری دیگه برسم تو کدوم هزاره بِت نه جنسی نه ملک، نه اسیری نه صاحب یه بالِ آزاده که تهِ مستیش پروازه خودِ بهشتی که نیازی به پَری نداره جهانت اگه سقوطم باشه پریدن داره شاید یه رویایی تو بیداری، شاید توهمی شاید خالق تو شاعرته، با من عوض شدی شاید تقلبی، شاید با قلمم دمخوری شاید دوباره وسط شعر فیریک زدم رو بیت فراری میده حواسمو دیوِ دیوونه‌م برام می‌جنگه و می‌نویسه، میگه بخونم فقط تو می‌دونی که من چقدر پرم شلوغم گاهی حتی نمی‌دونم خودم خودم کدومم کدومم؟ خودمم یا تو؟ یه تیکه از توام؟ یا یه تیکه‌م با توعه؟ تو خورشیدی میشم نورانی با تو منم دنباله‌داری که دیده روی سیاتو Chorus: شینِ عشق نباشه دنیا رو بالا میارم ی بده امانمو ببر ، چه ایمانی دارم میم مرگ رو بگیری از رگ مایه می‌ذارم آ رو بگیر از ماه، خودم میشم شبت، می‌تابم