مجید شاکری پژوهشگر اقتصادی با اشاره به اینکه در اقتصاد ایران، مدت‌های طولانی درگیر یک وضعیت کمپینی شده‌ایم و تصمیم‌گیری‌ها خارج از جلسات هم‌فکری اقتصادی گرفته می‌شود، گفت: واقعیت این است که مهمترین عامل تولد ارز 28500 تومانی، حذف ارز 4200 تومانی بود. وی با تاکید بر اینکه تصمیم «حذف» ارز 4200 بدون توجه به روش تامین سرمایه در گردش و نسبت آن با برنامه توسعه و ساختار رفاهی گرفته شد، افزود: وقتی چنین سیاست شلخته‌ای روی میز قرار می‌گیرد، سیاستمدار به این نتیجه می‌رسد که «حذف» اشتباه بوده؛ بنابراین ارز ترجیحی جدید باید متولد شود. این پژوهشگر اقتصادی معتقد است: حتی جدی‌ترین متون ارتدکسی که در حوزه دیدگاه کنترل قیمت و ارز ترجیحی بحث می‌شود، «نگاه تدریجی» به این نوع سیاست دارند. وی با اشاره به تولد ارز 28500 تومانی با اعلام محمدرضا فرزین رئیس کل بانک مرکزی گفت: به تدریج و با تاسیس مرکز مبادله ارزی عملا این تثبیت با ذهنیتی که تثبیت‌گران با مدل سال 1374 داشتند، فاصله گرفت و وارد یک فضای کمپینی در حوزه تثبیت نرخ ارز شدیم. این پژوهشگر مالیه حکمرانی، ادامه داد: کمپین تثبیت نرخ ارز نه تنها محدودیتی برای ذینفعان نداشت بلکه به نفع این گروه شد؛ سیاستمداران ایرانی یک جمله معروف دارند مبنی بر اینکه «4 درصد بازار ارز غیررسمی و مابقی رسمی است»، در حالی که در یک ساختار تراستی‌محور همه بازار غیر رسمی است و صرفا ثبت معاملات در سامانه نیما صورت می‌گیرد بدون آنکه بدانیم در بازار چه اتفاقی رخ می‌دهد. شاکری، سیاستگذاری کمپینی را فاقد ارزش برای اقتصاد عنوان کرد و گفت: ما اصلا در نقطه‌ای نیستیم که هزینه کمپین را بپردازیم. ما در مرحله پیش از سیاستگذاری قرار داریم و بحث در خصوص تثبیت، موضوع امروز ما نیست؛ چرا که حتی در داخل بازار تامین مالی واردات داخلی خودمان هم حضور نداریم که در خصوص تثبیت یا سیاست دیگری تصمیم‌گیری کنیم. وی افزود: در نهایت هر چیزی برای احیای مفهوم حکمرانی اقتصادی در ایران، از ایجاد یک ساختار پرداخت رسمی آغاز می‌شود و این یعنی از ساختار تراستی‌محور بگذرد و بتواند ارز ناشی از صادرات را راسا جمع آوری و بدون اشکال در زنجیره، صرف واردات کند.