►Subscribe : null ►YouTube : https://bit.ly/AmirTataloo-Youtube ►Spotify : https://bit.ly/AmirTataloo-Spotify ►Apple : https://bit.ly/AmirTataloo-Apple ►Listen To Music On : Spotify : http://open.spotify.com/album/2dHK31gT2SFFDXjWBQCl6l iTunes : https://geo.itunes.apple.com/at/album/id1529031629?at=1l3v9Tx&app=itunes متن آهنگ : خیلی وقتا میشه از تنهایی به کوه رسید ! یه کوهِ صبر ! یه کوهِ سبز ! ( یه کوهِ سبز ! ) نمونَش همین الان ! ( یک یک دو دو هشت ) مثلِ اون کوهی که ، از دور سبزه ولی کُلی سیاهی و مور و ملخ تو خودش جا داده و پُر از زوزه ی گرگ و ناله ی کفتار ، از دور بهت لبخند میزنه ! اون از تو خون گریه میکنه و تو از دور سبز میبینی ! پس ببین ! یه سِری چیزا از دور سبزه ولی از تو قرمزه و سیاه ! یه وقتا دوری باعث میشه فقط لبخندمو ببینی و دردام غمگینت نکنه ! وگرنه من همین الانش ! همین الان ... آ ، همین الان قلبِ من تند میزنه ، اِسمِت که میاد تو خودت شعری و آهنگِ منی ! آخ چقدر دلم گرفته تو کجایی که باهام حرف بزنی ؟ هان ؟؟ همین الان حالَتام عوض میشه ، بحثِت که میشه حَرَکاتَم عصبی ! تو خودت دینی و ایمون ! تو خدایی خودت اصل و نسبی ! عِه ، یه سَرَم به ما بزن ، بذار یه دو روزَم بَد بِگذَره تو که میدونی وقتی هستی ، حالِ من بهتره تو که میدونی هنوزَم ، خودَمَم دَر به دَرِت یه دو روزَم بذار من باشم اصلا دَردِسَرِت یه سَرَم به ما بزن ، بذار یه دو روزَم بَد بگذَره تو که میدونی وقتی هستی ، حالِ من بهتره تو که میدونی هنوزَم ، خودَمَم دَر به دَرِت یه دو روزَم بذار من باشم اصلا دَردِسَرِت عِه یه دو روزم بذار من باشم اصلاً دردِسَرت عِه یه سَرَم به ما بزن ، بذار یه دو روزَم بَد بِگذَره آاا ، تو تکمیلِ اون جمله که گفتم دوری باعث میشه فقط لبخندَم و ببینی ، باید بگم که واقعاً ، برای رسیدن به هدف و ساختنِ آینده ، بعضی وقتا راه ها بَدجوری ترسناک میشه و من ، ترجیح میدم جاهای خطرناک عزیزم و نَبَرَم ! آدم , وسطِ یه مُشت دزد و وحشی ، الماسِش و نمیذاره رو میز ! میدونی هرچی یه چیز مهم تر باشه , موندنِ پیشِش سخت تره ! ( اوه اوه اوه ، اَه ) یِپ ، من از همه بُریدم از همه کُلاً چپیدَم تو اتاقِ لامصبِ خودم بَسَمه دوییدن از همه پُرم به چشمَم همه آدما ، مسخره شدن من خودم پُرِ مُعضلَم ولی خب دارم مسئله تورَم من خودم دوست ندارم تو ساکِ باشگام یدونه اسلحه کُنَم هِه ، خودم که مقصدَم بُن بَسته خراب نمیکنم مقصدِ تورَم هِه ، آره خودم خواستم تنها باشم چون یکمی خستمه گُلم خسته از این شب بیداریا خسته از این کوفتِگیا خسته از این زهرِماریا بذار حالَم خوب شه بیا آخه ، دوست ندارم فازِ بَد بِدَم من و این طور ببینی این میزِ بَد جاییه الان اصلاً , خوب نی این دور بِشینی ولی خب هر ازگاهی ام یه سَرَم به ما بزن یه طرف اگه نبودِ تو باشه ، یه طرف جنازه من هِه ، من بی تو یه شیرِ مریضَم و اَشک ، نمیشه نریزم تو این مدت نبودنِ تو هرشب ، یه نیش به من میزد یه سَرَم به ما بزن ، بذار تموم بشه تَوَهُماتَم تو واسه من یه فرشته ی پاکی ، ولی خب منَم خداتَم یه سَرَم به ما بزن ، بذار یه دو روزَم بَد بِگذَره تو که میدونی وقتی هستی ، حالِ من بهتره تو که میدونی هنوزَم ، خودَمَم دَر به دَرِت یه دو روزَم بذار من باشم اصلا دَردِسَرِت یه سَرَم به ما بزن ، بذار یه دو روزَم بَد بِگذَره تو که میدونی وقتی هستی ، حالِ من بهتره تو که میدونی هنوزَم ، خودَمَم دَر به دَرِت یه دو روزَم بذار من باشم اصلا دَردِسَرِت تهِ تابستون که میرسه ، حتی دلِ دریا میگیره ؛ از اون همه آرامش و گرما که قراره تبدیل بِشه به طوفان و سرما ! خُب دریا که من باشم ، ماهی های توش میشَن تیکه های قلبم و ماهی ها باید بدونن دریا همیشه دریاست حتی اگه تابستون باشه ، حتی اگه زمستون ، حتی اگه یه سِری از ماهیاش بمیرن ! دریا همیشه دریاست ... عِه ، دلِ من دریاییه ، تو بِزَن ماهیاش و زنده بُکُش ( زنده بُکُش ، زنده بُکُش ) بِزَن یه زخمِ دُرُشت تو بِزَن مرجانِش و جِر بِده و بِنداز جلوش ( بِنداز جلوش ) تو دَرار مروارید از صدفِش و بِهم بده فحش دلِ من زندون داره ، تو بِزَن میله هاش و خَم بُکُنِش تو بِزَن نیش به من و بعد بُکُن عشق یا اصلا چیزی نگو ، چِشات میگه حرف و خودش ( خودش ) طبیعیه بُخوریم من و تو ، چِشم ! عِه ، تنِ تو قفلی داره ، قفل به رو هر کی وا نَکُن بیرون که میری خودت و ، خب اِنقَده زیبا نَکُن قشنگیات مالِ منه ، چشم غره هات مالِ همه دلم میخواد که تو تنگِ تو دل از دریا بِکَنه بَدَنِت پاکه ، تو این پاکی و دست خورده نَکُن تو تَنِت روح داره ، توش و پُرِ مُرده نَکُن گرمای تو مالِ منه ، حرارتِ من برا تو هنوز تو داری واسه من ، طراوتِ اولت و همین خونه با تو بهشته ، بی تو پُرِ حسِ لجن و گوه همین فردا نَه همین الان ، من همین الان میخوامِت ، عجله کن ! یِکَمَم به ما بِرِس که بَد شدیم تو این دردا پیر یه سَرَم به ما بزن که شاید باشه فردا دیر یه سَرَم به ما بزن ، بذار یه دو روزَم بَد بِگذَره تو که میدونی وقتی هستی ، حالِ من بهتره تو که میدونی هنوزَم ، خودَمَم دَر به دَرِت یه دو روزَم بذار من باشم اصلا دَردِسَرِت یه سَرَم به ما بزن ، بذار یه دو روزَم بَد بِگذَره تو که میدونی وقتی هستی ، حالِ من بهتره تو که میدونی هنوزَم ، خودَمَم دَر به دَرِت یه دو روزَم بذار من باشم اصلا دَردِسَرِت ( دَردِسَرِت ، دَردِسَرِت ... ) حالا همون کوهه که گفتم و می‌خوام بهش یِکم زوم تر نگاه کنیم ، همون کوه و تو دلش و که بِکَنی به معدنِ طلا میرسی و هر چی تو تاریکی و تونِلِت بیشتر فُرو بِری ، طلاها بیشتر و هر چی شب تاریک تر باشه ، ستاره ها پُر نور تر میشَن ! میدونم که بزرگترین مشکلِ آدم ، ترس از تنهاییه ! امّا گنجی که دنبالش میگردی ، تو همون غاریه ‌که از رفتنِ توش میترسی ! ...